
امروزه، یکی از باورهای مسلم در نزد اغلب مردم، به ویژه صاحب نظران علوم ارتباطی در زمینه اهمیت و حساسیت فوق العاده وسایل ارتباط جمعی این است که به ویژه در جهان نوین این وسایل و رسانههای گروهی از طریق انتقال اطلاعات و معلومات جدید و مبادله افکار و عقاید عمومی در راه پیشرفت فرهنگ و تمدن بشری، چنان نقش و رسالت عظیم و چشمگیری را عهدهدار شدهاند که میتوان عصر کنونی حیات بشری را عصر ارتباط نام نهاد. گی روشه۱۷ استاد جامعه شناسی دانشگاه مونترال کانادا در یکی از کتاب هایش تحت عنوان « تغییرات اجتماعی » وسایل ارتباط جمعی را یکی از بهترین عواملی می داند که در تغییرات و دگرگونیهای فرهنگی و روانی مؤثر است. برخی از جامعه شناسان و صاحب نظران، وسایل ارتباط جمعی را عامل اصلی تباهی شخصیت و هویت بنیانی افراد در تحول نوین تلقی می کنند. به عنوان مثال هربرت مارکوزه۱۸ که از برجستهترین جامعهشناسان مکتب فرانکفورت است، آثار منفی و مخرب وسایل ارتباط جمعی به ویژه تلویزیون را مورد توجه قرار داده است. مارکوزه نه تنها تلویزیون را به مثابه یک کالای مصرفی در نظر میگیرد، بلکه علاوه براین معتقد است که وسیله مهمی برای شرطی کردن افراد جامعه و جذب آن ها در جامعه مصرف نیز می باشد. چون تلویزیون صرف نظر از نقشی که در تبلیغات آشکار دارد می تواند به صورت وسیله عادت دادن مردم به تمدنی تلقی شود که آن را به طور دائمی به نمایش می گذارد و این توهم را به تماشگر می دهد که او هم مانند سایرین در این نظام مشارکت دارد.
(منبع : آسیب های اجتماعی از دکتر مهر انگیز شعاع کاظمی)
فرستنده سمیرا بندور
۷۸۶
دیدگاه های ارسال شده توسط شما ، پس از تایید مدیر سایت یا دبیر بخش خبری در وب سایت منتشر خواهد شد.
پیام هایی که حاوی تهمت باشد منتشر نخواهد شد.