گز نماد پایداری سیستان

گز درختی است زیبا دارای برگ هایی باریک ، نوک تیز و فشرده به هم دارد . از شاخه‌ های این درخت ماده‌ای به خارج ترشح می‌شود که به گز انگبین موسوم است و دارای ساکاروز ، موسیلاپ و پراکسیداز است و به علت شور بودن برگ های آن فقط شترسانان از آن استفاده می‌کنند، اما برای تغذیه سایر حیوانات نامرغوب است .

گز در واقع درختچه ای است که با طبیعت و زندگی مردم سیستان گره خورده و از گلهای آن برای رنگرزی نخ ها جهت استفاده در قالی بافی و شال بافی استفاده می کردند.

سیستان سرزمین هیرمند و هامون ،سرزمین فرهنگ،خلاقیت ونوآوری که زنان ومردان آن با بهره گیری ازمیراث فرهنگی هنرهای خودرا از طریق  تلفیق طبیعت با زندگی خود به نمایش می گذارند.

ساخت اشیاء و صنایع دستی که هم نیازهای زندگی رابرطرف می کند و هم بخشی از گرایش های زیبایی شناختی خودشان را نشان می دهند.

ساخت صنایع دستی در سیستان و بلوچستان قدمت دیرینه ای دارد و به صورت تزیینی نبوده، بلکه نیاز مردم این خطه با هنر دست هایشان برطرف می شده است.

فرستنده : زهرا شاقوزایی از کانون زنان سیستان

منبع: تاریخ سیستان

۷۸۶