تأثیر دین بر تربیت اجتماعی کودکان

گروهی از محققان جامعه شناس به بررسی تأثیر دین و پایبندی والدین و استادان به آن، در رفتار اجتماعی بیش از شانزده هزار دانش آموز که اغلب آنها در مدارس خصوصی تحصیل می کنند، پرداختند. هدف آنها از انجام این تحقیقات، مشاهده شیوه های رفتاری و نیز وضعیت تحصیلی این دانش آموزان نسبت به دیگر هم کلاسان آنها بود و اینکه آیا این دانش آموزان، در مجموع نسبت به دیگر هم سالان خود احساس خوشبختی بیشتری می کنند یا خیر؟

یکی از محورهای موردنظر در این تحقیقات، مداومت والدین این دانش آموز بر انجام امور دینی و تعداد دفعاتی بود که با فرزندان خود از موضوعات دینی صحبت می کنند.نتایج بررسی ها نشان دادند، والدینی که مداومت بیشتری در انجام امور دینی دارند و بیشتر از موضوعات دینی صحبت می کنند، دارای فرزندانی با سطح تربیتی بسیار بالا هستند که این فرزندان از قابلیت های اجتماعی و نظارت شایسته تری بر امور شخصی خود برخوردارند.
این درحالی است که فرزندان والدینی که نسبت به مسائل دینی بی تفاوت هستند، با مشکلات بسیاری روبرو هستند.نخست اینکه، آموزه های دینی والدین، نوعی نظام حمایت اجتماعی را به همراه دارد که سبب اصلاح ظرفیت های آموزشی فرزندان می شود. بدین ترتیب نوعی انسجام و هماهنگی میان مطالبی که دانش آموزان در خانه می آموزند و آنچه که در مدرسه فرامی گیرند، وجود خواهد داشت.
دومین دلیل مطرح شده از سوی محققان، این است که ارزشهای ارتباط اجتماعی به نوعی حول محور خانواده می چرخد و اینکه افراد تا چه میزان خود را وقف این کانون مقدس کرده اند که این مسئله در خانواده های پایبند به اصول مذهبی بیشتر به چشم می خورد.
سومین دلیل، تأکید بر اهمیت خانواده و ارج نهادن به والدین در تعالیم دینی است.
در همین راستا، یک جامعه شناس بی طرف در امور مذهبی و غیرمذهبی گفت: «اصولا برای والدینی که نسبت به انجام امور دینی مقید هستند، نزدیک شدن فرزندانشان به خداوند، از رفتن آنها به دانشگاه هاروارد مهم تر است»

منبع:روزنامه کیهان

تهیه وتنظیم : مهرانگیز امیرزهی

۷۸۶