
قهر
یکی از مهلک ترین آسیب های یک رابطه است
قهر یک رفتار کودکانه است. این اولین چیزی است که باید درباره قهر بدانیم. پس هر کدام از ما که از این حربه به عنوان یک رفتار دفاعی یا رفتاری برای آزار دادن همسرمان یا به هر نیت دیگری استفاده میکنیم باید بپذیریم که اصلا به عنوان یک فرد عاقل و بالغ ظاهر نشدهایم حتی کودکان گاهی پس از قهرهای شدید با دوستانشان پس از چند دقیقه یا چند ساعت آشتی میکنند و دوباره بازی پرنشاط خود را از سر میگیرند، گویی به بیاهمیتی قهر پی میبرند اما خیلی از آدم بزرگها همچنان در رفتار کودکانه خود باقی میمانند! البته ناراحت شدن و به اصطلاح «سرسنگین بودن» با همسر زمانی که از دست او ناراحت هستیم، همیشه «بد» نیست، حتی میتواند در شرایطی به عنوان راهی و نشانهای برای آگاه کردن او از رفتار اشتباهش موثر هم باشد ولی در برخی شرایط و نه همیشه و نه برای مدتی طولانی
وقتی قهرکردن نازکشیدن را به دنبال ندارد
متاسفانه قهر کردن بیشتر در بانوان دیده میشود و تا وقتی همسر آنها پا پیش نگذارد، عذرخواهی نکند و به اصطلاح «منت کشی» نکند آن ها از چهارپای شیطان پایین نمیآیند البته طرح این مسئله درباره خانمها این موضوع را نفی نمیکند که بسیاری از مردان نیز به این آسیب مبتلا هستند. در مواردی که خطای همسر به صورت عمد و به دفعات تکرار میشود و راه حل های ساده احتمالی موثر واقع نمیشود استفاده از قهر تا سطحی مجاز است. ولی تکرار آن یا طولانی شدن مدت آن، برای رابطه زناشویی بسیار مضر است.
ضربه ناخواسته به زندگیها
خانمها بدانند گاهی ناخواسته باعث پرخاشگری مردهای دیگر نسبت به همسرشان میشوند.
عدم رعایت حجاب و نمایش زیباییهای خود در بیرون از منزل باعث میشود در دل نامحرم میل به گناه ایجاد شود و چون به خواستهی خود نمیرسد از نظر روانشناسی شکست خورده پرخاشگر و افسرده گردد.
امام علی (علیهالسّلام) فرمود: هر کس چشم خود را رها کنداندوهش بسیار شود.
بحار الانوار، ج ۷۷،ص ۲۸۶
منبع:آیین همسرداری
فرستنده:سمانه سارانی از زابل
۷۸۶
دیدگاه های ارسال شده توسط شما ، پس از تایید مدیر سایت یا دبیر بخش خبری در وب سایت منتشر خواهد شد.
پیام هایی که حاوی تهمت باشد منتشر نخواهد شد.