تفاوت برخورد با فقیر و ثروتمند در روز قیامت!

از حضرت صادق (علیه السلام) روایت شده است که:

چون روز قیامت شود دو بنده مؤمن را برای حسابرسی می آورند که هر دو هم از اهل بهشت باشند.

منتهی یکى فقیر بوده در دنیا و دیگری ثروتمند!

فقیر گوید: پروردگارا از براى چه مرا برای حسابرسی نگه داشته ای

به عزتت سوگند که مى دانى به من ولایت و حکومتى یا مال زیادى نداده بودى که حق تو در آن باشد و من نداده باشم و روزى مرا به قدر کفاف مى دادى.

پس خداوند جلیل می فرماید که:

راست مى گوید بنده مؤمن من بگذارید تا داخل بهشت شود.

و آن که در دنیا ثروتمند بوده انقدر او را برای حسابرسی نگه مى دارند تا آنقدر عرق از او جارى شود که اگر چهل شتر بیاشامند آنها را کفایت کند.پس از آن داخل بهشت شود.

پس از سپری شدن مدت زمان بسیار زیادی که ثروتمند وارد بهشت میشود و فقیر اورا میبیند از او می پرسد که:

چه چیز تو را این همه مدت پشت در نگه داشت؟

ثروتمند میگوید: طول حساب…. پیوسته چیزى بعد از چیزى از تقصیرات ظاهر مى شد و خدا مى بخشید تا آنکه مرا به رحمت خود فرو گرفت و مرا به توبه کاران ملحق گردانید…

نکته مهم در روایت فوق

توجه داشته باشید که در روایت فوق اینطور ذکر شده که هر دو بنده مؤمن بودند لذا آن فرد ثروتمند قاعدتاً مالش هم حلال بوده ولی حساب و کتاب همان مال حلال به قدری سخت بوده که بندگان ثروتمند می گویند ای کاش ما هم در دنیا مانند شما به فقر آزمایش می شدیم تا اینجا حساب راحتی داشتیم…

منبع:شیخ صدوق ،کتاب منازل الاخره

فرستنده:سمانه سارانی از زابل

۷۸۶