دم نوش خارشتر

خار شتر از زیرخانواده باقالاها و یکی از بنشن ها به شمار میرود. نام دیگر آن علف ترنجبین است میوه این خانواده ناشکوفا است. بوته های آن نیمه درختچه ای و نیمه چوبی است که تا ارتفاع ۵۰ تا ۱۵۰ سانتیمتر میرسد. ساقه های آن سبزرنگ با خارهای تیز نوک زرد است. ادرارآور و ضد سیاه سرفه و تب و لرز است. کاسبرگ آن بدون کرک، زنگ مانند و با پنج دندانه مثلثلی کوتاه نوک تیز است. دانه های آن در درون نیامک پهلوی هم قرار دارند خارشتر از نظر پزشکی سنتی دارای طبع سرد است و برای رفع صفرا و سنگ کلیه و مثانه مؤثر است. خارشتر یکی از علوفه های خوراکی برای دامها بویژه بزها است. این گیاه مقاوم به سرما و دارای ریشه عمیق است و به آب کمی نیاز دارد. خارشتر برای گیاهانی مانند غلا ت و چغندر به عنوان علف هرز بشمار می  آید ریشه خارشتر بسیار عمیق، قوی و گسترده است؛ به طوریکه یکی از عوامل تخریب بناهای باستانی به شمار میرود. این گیاه معمولا در بیابانها ومناطق کویری میروید؛ اما به صورت یک علف هرز ِسمج در اکثر مزارع، باغها و زمینهای دست ورزی شده، به سرعت گسترش پیدا میکند و حتی گاهی آسفالت را نیز شکافته و از آن سر بر می آورد.

طبیعت خارشتر از نظر حکمای طب سنتی، خیلی گرم وخشک است و به عنوان ُمدّر و ُمسهل از آن بهره میبرند. گلهای همچنین، جوشانده آن ُمعِّرق است و مالیدن روغن برگهای آن برای روماتیسم مفید است. آن نیز برای التیام بواسیر مؤثر است. بر طبق تحقیقات جدید مشخص شده است که مواد موجود در ریشه خارشتر میتواند در تقویت سیستم دفاعی بدن مؤثر واقع شود و لذا گزینه مناسبی برای درمان و مهار بیماری ایدز به شمار می رود. برخالف باور رایج و برخی مطالب مکتوب و مجازی، عرق خارشتر هیچ تأثیری در ازبینبردن سنگهای کلیوی و مثانه ندارد. بر همین اساس، بر طبق تحقیقاتی که به سرپرستی آقای دکتر ایرج افتخار شاهرودی، پزشک متخصص کلیه و مجاری ادراری انجام شده است، تأثیر عرق خارشتر بر دفع سنگهای کلیه و مثانه، به لحاظ علمی تأیید نشده است.

منبع:کتاب ۱۱ دم نوش مفید در بدن انسان

معصومه زین الدینی

۷۸۶