تعریف ارتباط

چارلز کولی۲ در کتاب« مفهوم و معنی ارتباط در سازمان های اجتماعی » ارتباط را چنین تعریف کرده است: ارتباط مکانیسمی است که روابط انسانی بر اساس و به وسیله آن به وجود می آید و تمام مظاهر فکری و وسایل انتقال و حفظ آن ها در مکان و زمان بر پایه آن توسعه پیدا می کند، حالات چهره، رفتارها، طنین صدا و کلمات، نوشته ها، چاپ، راه آهن، تلگراف، تلفن و تمام وسایلی که اخیراً در راه غلبه انسان بر مکان و زمان ساخته شده است را دربر می گیرد.روبرت گویر۳ در کتاب « فراگرد ارتباط » می گوید: (( ارتباط عبارت است از روشی که حداقل متضمن چهار عنصر زیر باشد:

۱- تولید کننده ای که   ۲- علامت یا نمادی را   ۳- برای حداقل یک دریافت کننده مطرح  ۴ – و ادراک معنی کند

ارتباط عبارت است از فراگرد انتقال پیام از سوی فرستنده برای گیرنده، مشروط بر آن که در گیرنده پیام مشابهت معنی مورد نظر فرستنده پیام ایجاد شود و می گوید هرچه معنی مورد نظر فرستنده پیام با معنی متجلی شده در گیرنده پیام مشابهت بیشتری داشته باشد، ارتباط کامل تر خواهد بود. بنابر تعریفی که ارائه شد: ارتباط عبارت از فراگرد و مکانیسمی که طی آن اطلاعات، افکار، ایده ها و اندیشه ها، احساسات و ذهنیات (پیام) از یک منبع ( فرد، تولید کننده، فرستنده ) با وسایلی ( نگاه، خنده، نامه، صحبت کردن، موسیقی، هنرهای تصویری، تئاتر و … ) به حداقل یک مقصد (فرد، دریافت کننده ) انتقال می یابد.

منبع : آسیب های اجتماعی از دکتر مهر انگیز شعاع کاظمی

فرستنده :سمیرا بندور

۷۸۶