دلنوشته ای برای تمام خوبی ها حضرت امام خمینی (ره) به مناسبت ده فجر انقلاب اسلامی ایران 

ای امام خوبی ها ای خمینی عزیز سال ها ملت ایران چشم به راه تو بود، سال ها نام تو در قلب های سبز عاشقان تو حک شده بود، سال ها آسمان خود را در ظلمت فرو برده بود، و سالها جاده ها در حسرت نیامدنت محو شده بود.

امام عزیز آمدی و با آمدنت بهار کم کم از راه رسید و خود را از تازیانه زمستان که سال ها گرفتار آن شده بود رها کرد. دهه فجر آمد که آمدنش طلوع فجر آزادی را نوید می دهد به میهن باز گشتی؛ دیو بیرون شد و فرشته درآمد.

آری همه میهن به استقبال تو آمد؛ میهنی که تا پای جان از (راه) و (رهبر) دفاع کرد و زمین گل باران شد. زمینی که تارش گل های سرخ و پودش چشمان عاشق و منتظر بود خود را برای در آغوش گرفتن قدومت گشوده بود.

آفتاب وجودت ابرهای تیره ی تردید و شکاکیت را کنار زد و درخشندگی را هدیه ی قلب های سبز عاشقان کردی و همه ی دل های بی قرار از انتظار طلوعت در آمدند و فاصله ها محو شد.

ای امام مهربانی ها تو آمدی و کابوس ترس و وحشت را برای همیشه از میان بردی و پرده های غفلت را از هم دریدی تو بودی که حضور سبزت سراسر میهن را عطرآگین کرد و کلام طنین اندازت کوچه پس کوچه ها ی قلب های عاشقان را گلباران.

آری تو بودی که غرور ابر قدرت ها را در هم شکستی و دل نشین ترین بهار را میهمان آشیانه ی غم گرفته ی پرستوها کردی.

اربابی از دلگان

۷۸۶