چطور برای فرزندمان قانون کذاری کنیم

آنچه والدین در قانون گذاری باید بدانند فرزندان باید بیاموزند که بنابر توافقی که با والدین خود داشته‌اند موظف هستند از تمامی قوانین پیروی کرده و در صورتی که آنها را زیر پا بگذراند بهای آن را بپردازند . اکثر والدین به خوبی می‌دانند برای رشد و پرورش فرزندان‌شان نیازمند استفاده از یکسری قوانین هستند، هنگامی که فرزندان از کودکی بیاموزند از چارچوب‌ها و قواعد پیروی نمایند مسلماً زندگی و روابط اجتماعی موثرتری خواهند داشت. آموختن یکسری ضوابط سبب می‌شود تنش کمتری در خانه و بین والد و فرزند ایجاد گردد. آنچه در قانون گذاری اهمیت دارد این است که اجرای قانون از خود قوانین مهم‌تر است. فرزندان باید بیاموزند که بنابر توافقی که با والدین خود داشته‌اند موظف هستند از تمامی قوانین پیروی کرده و در صورت نقض قانون والدین آنچه را که گفته اند انجام خواهند داد همانطور که قانون گذاری برای فرزندان و اقتدار جهت اجرای آن از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است و منجر به تربیت مناسب‌تری می‌شود رعایت نکردن نکاتی در قانون گذاری ممکن است آسیب‌های روانی بر پیکره روح و روان کودک وارد نماید. بهتر است والدین نکاتی را در قانون گذاری و اجرای آن حتماً در نظر گیرند همانند موارد ذیل: اجرای قانون بر اساس سن کودک در خصوص قانون گذاری و اقتدار در اجرای آن والدین باید بدانند یک کودک خردسال ضوابط را نمی‌شناسد و تنها بر اساس  هیجانات درونی پیش می‌رود و آنچه برایش اهمیت دارد خواسته‌های است که در لحظه دارد و این دقیقاً زمانی است که باید والدین کودک را به آرامی با قوانین آشنا کرده و ضوابط را با در نظر گرفتن سن کودک به وی یادآور شوند که خود نیاز به اقتدار والدین دارد. کودک باید بیاموزد که باید خواسته‌های اش را بر مبنای دنیای بیرونی و واقعیت تعدیل و یا به تعویق بیندازد.  در این جا لازم است که والدین با اقتدار رفتار نمایند و لزومی به انعطاف نیست تا کودک نیز درک کند که والدین به قوانین تعیین شده خودشان کاملا متعهد هستند والدین باید تلاش کنند با اقتدار و به دور از پرخاشگری و زور فرزندان‌شان را به حرف شنوی و رعایت قوانین دعوت کنند.

والدین آیینه کودکانشان هستند  کودکان هر رفتاری که از والدین ببینند سریعاً آن را درونی کرده و در موقعیت‌های مشابه بکار می‌برند.

معمولا پدر بزرگ و مادر بزرگ رفتار متفاوت تری نسبت به والدین کودک از خود نشان میدهند و منعطف تر رفتار می کنند و آزادی بیشتری به کودک می دهند

کودک باید بیاموزد که قوانین  را در منزل رعایت کند و آن را به مکان‌های دیگر نیز تعمیم داده و به مرور زمان این قوانین برای وی درونی شده و الگوهای رفتاری‌اش گردد .

لازم است که والدین با اقتدار رفتار کنند و در عین حال عشق و محبت هم در تربیت کودک خود داشته باشند.

والدین حق دارند هرگونه که صلاح می‌بینند با فرزند خود برخورد نمایند، هنگام اجرای قوانین بهتر است آن را به کودک  یادآوری کنیم . در این مواقع بهتر است  والدین روی پاها نشسته و خود را از لحاظ بدنی همسطح کودک کنند و هیچگاه ایستاده به کودک فرمان  ندهند.

اولویت بندی قوانین بر حسب سن تنطبم می شود هر چه سن کودک کمتر باش تفاوت قانون خیلی مهم و کمتر مهم را نمی‌داند. بهتر است برای کودکان کوچکتر حساسیت زیادی نشان داده نشود و قوانین مهم‌تر در نظر گرفته شود. کودکان همزمان با گذراندن دوره رشد طبیعی‌شان و یادگیری از محیط اولویت‌ها را خواهند آموخت. به عنوان مثال یک کودک ۵ ساله نمی‌تواند درک صحیحی از میزان اهمیت قانون خواب به موقع شبانه داشته باشد و این والدین هستند که باید با قاطعیت و آرامش میزان اهمیت موضوع را به کودک منتقل نمایند. در جای دیگر به طور مثال در مورد خرید می توان دو نوع خوراکی  را که دوست دارد به کودک معرفی کنیم و بگوییم کدام یک را می خواهی خودت انتخاب کن یا زمانی که می خواهیم لباس کودک را عوض کنیم  دو مدل لباس در جلوی رویش قرار می دهیم و می گوییم هر کدام را که می خواهی انتخاب کن و بپوش در این موقعیت کودک تصور می کند خودش دست به انتخاب زده که باعث تقویت اعتماد به نفس کودک می شود در حالی که والدین با چارچوب گذاشتن مدیریت را در اختیار خود دارند.

منبع : مجله سبز خانواده

به قلم : فرنگیس نجارزاده کارشناس ارشد روانشناسی

تهیه وتنظیم : مهرانگیز امیرزهی

۷۸۶