مهم ترین وظایف زنان برای حضور در اجتماعات

زنان باید با رعایت نکات و آموزه های دینی و با حساسیت خاصی در مسیر قرب و تکامل حرکت کنند و از خویشتن بانی غافل نمانند. زنان غیرتمند و مؤمن در هر حال، مراقب اعمال و رفتار و گفتار و کردار خویش خواهند بود و همواره نکاتی را در نظر دارند.

۱ـ نحوه سخن گفتن

خداوند در قرآن کریم می فرماید:به گونه ای هوس انگیز سخن نگویید که بیماردلان در شما طمع کنند بلکه سخن شایسته بگویید…

افزون بر نازک نکردن صدا، زنان باید محتوای کلامشان نیز نیکو باشد و از وارد شدن در هر محاوره ای جدا پرهیز کنند. اگر زنان به این آموزه قرآنی، پایبندی نشان دهند، از حوادث و زیان های مخاطره انگیز به دور خواهند ماند.

قرآن مجید، به نحوه سخن گفتن زنان توجّه خاصی نموده و به دنبال نهی از خضوع و نرمش کلام، به سخن شایسته دعوتشان می کند.

۲ـ لباس زن در خارج از منزل

امام صادق(علیه السلام) می فرماید :سزاوار نیست که زن با لباس خوشبو (از خانه) خارج شود.

اسلام، به جمال زن توجه کرده و زینت و آرایش او را برای همسر بسیار باارزش شمرده است، اما علاوه بر آن زیبایی را در حفظ عفت و پاکدامنی می داند و آن را برای زنان شایسته می شمرد. پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) در روایتی، عفت و پاکدامنی را زینت زنان دانسته و می فرماید: «العفاف زینه النساء».

همچنین در روایتی دیگر می فرماید:بهترین چیزی که خداوند بنده اش را به آن زینت کرده، پاکدامنی در دین و دامن است.

بنابراین، زینت و ارزش یک زن و دختر مسلمان، به تقوا و دیانت اوست و پاکدامنی و متانت او هم از دیانت سرچشمه می گیرد. در روایات اسلامی برای بسیاری از نعمت های الهی، زکات قرار داده شده است؛ برای مثال، زکات علم، انتشار آن؛ زکات شجاعت، جهاد؛ زکات بدن سالم، روزه گرفتن و زکات زیبایی نیز پاکدامنی دانسته شده است.

اسلام به بانوان شوهردار سفارش کرده که تنها در محیط منزل، خود را برای شوهرانشان بیارایند و حتی از آرایش و لباس های نازک در برابر فرزندان خود اجتناب کنند. مادران و خواهران حق ندارند به صرف مَحرم بودن، با هر وضع و لباس زننده ای در محیط خانه باشند. بلکه باید نهایت دقت و مراقبت از خود را به ویژه در برابر فرزندان ممیّز (که خوب و بد را می فهمند) داشته باشند. البته چنین دقت و مراقبتی از پدران نیز در برابر دختران و زنان محرم، انتظار می رود.

۳ـ کفش زنان مسلمان

در صدر اسلام، زنان عرب به پای خود خلخال می بستند که در موقع راه رفتن سر و صدای زیادی از آن برمی خاست و نظر مردان نامحرم را جلب می کرد. به همین جهت، خداوند بانوان را از این کار، که باعث تحریک بیگانه می شد، برحذر داشته و در کریمه قرآنی فرموده اند:

هنگام راه رفتن، پاهای خود را به زمین نزنند تا زینت پنهانشان معلوم شود و صدای خلخالی که برپا دارند، به گوش رسد.

توجه به این آیه، سخت گیری اسلام را در مورد حفظ عفت عمومی نشان می دهد. امروزه هم زنان بر اساس این آموزه قرآنی، باید از پوشیدن کفش های پاشنه بلند صدادار که توجه دیگران را به آنان جلب می کند، بپرهیزند. پوشیدن چنین کفش هایی علاوه بر ایجاد صدا که توجّه نامحرمان را به سوی آنان جلب می کند، در نوع راه رفتن زنان نیز تغییراتی ایجاد می کند و سنگینی و متانت در راه رفتن را از آنان می گیرد.

۴ـ پرهیز از حضور در محل های پر رفت و آمد

زنان مؤمن باید از تردد در مکان های پر رفت و آمدی که آنها را در معرض دیدگان صدها فرد نامحرم و احیانا هرزه قرار می دهد، پرهیز کنند و سعی کنند در ساعات خلوت برای انجام کارهای غیر ضروری از منزل خارج شوند. آنان باید از محل های پرازدحام دوری کرده و از کناره پیاده رو حرکت کنند.

۵ ـ پاسداری از دیدگان خود و نگاه دیگران

خداوند در قرآن می فرماید:

به زنان با ایمان بگو چشم های خود را فرو گیرند و از نگاه کردن به مردان نامحرم خودداری کنند و دامان خود را حفظ نمایند

اساسا بسیاری از گناهان در نتیجه نگاه است و نگاه، تیری از تیرهای شیطان و وسیله ای برای انحراف و گمراهی است. وظیفه هر زن مسلمان این است که از حرکات تحریک زا بپرهیزد و تا آن جا که می تواند از مواجهه و رویارویی غیرضروری با نامحرمان دوری کند. زنان و مردانی که در نهادها و ادارات و کارخانه ها و مؤسسات خصوصی و دولتی به کار مشغول اند باید دقت بیشتری به این امور داشته باشند.

از این آیه استفاده می شود که چشم چرانی بر زنان نیز حرام است. حضرت علی(علیه السلام) می فرمایند:

بهترین ویژگی زنان، بدترین خصلت های مردان است مانند کبر، ترس و بخل؛ زیرا اگر زن در برابر بیگانگان متکبر باشد، رام نخواهد شد و چنانچه بخیل باشد مال خود و شوهر را حفظ می کند و با صفت ترس، از هر چیزی واهمه دارد.

اگر انسان خداوند را ناظر رفتار خود ببیند و معتقد باشد که خداوند خیانت چشم ها و خطورات پنهانِ دل ها را می داند شاهد و ناظر اعمال ماست .اگر در دل؛ نه در زبان به این باور برسد، در خلوت و جلوت با اختیاری که خداوند به او داده است، از چشم چرانی پرهیز می کند. همچنین از قادر ازلی می خواهد که هماره او را حفظ کند.

فرستنده:مهین صیادی از زابل

منبع: الکافی

۷۸۶