نوروز ونمادهای هفت سین آن

نام نوروز همواره با هوای معتدل بهاری، گل های سنبل، نرگس، لاله، بنفشه و شب بو، درختان پر از شکوفه های سفید و صورتی و رودهای پرآب، آمدن حاجی فیروز، خانه تکانی، مراسم چهارشنبه سوری و آجیل آن و پریدن از روی بُته و فالگوش ایستادن و قاشق زنی؛ سبز کردن سبزه و سفره هفت سین، سبزی پلوی شب عید با ماهی، رشته پلو، چند روز تعطیلی و دید و بازدید و لباس نو و عیدی دادن و عیدی گرفتن، استراحت و گشت و گذار و سفر و سرانجام سیزده بدر و گذراندن یک روز در میان طبیعت، تداعی می شود.

چیدن سفره هفت سین و جمع شدن همه اعضای خانواده دور این سفره همگی معنا و فلسفه ای شنیدنی دارد. قرار دادن هر یک از سین ‌های سفره هفت سین در کنار هر آن چیزی که در این سفره قرار می گیرد، همگی مفاهیمی دارند که زیبایی آن را دو چندان می کنند

سنجد، گام نخست سفره هفت‌سین به نشانه ورود به سرزمین خرد، ندای خردگرایی و دعوت به عقلانی بودن است. امام صادق (ع) می‌فرماید: سنجد بخورید که پوست آن در لطافت پوست و گوشت آن موجب افزایش عضلات و گوشت و هسته آن موجب تقویت و استحکام استخوان‌های شما است. «سیب»، راهیابی به شهر سلامت و نماد صحت، تندرستی شخص و جامعه است. سبزه سومین گام به سوی ساحل سلامت و بهداشت است. سمنو چهارمین پایه بنیادین سفره هفت‌سین است. دست‌یابی به خانه سلامت، توانمندی، قدرت، صلابت، استمرار نیایش، مبارزه با ضعف و ناتوانی است. «سیر» نماد مناعت طبع است. «سرکه» نماد پذیرش ناملایمات و واقعیات حیات است و «سماق» نماد صبر و شرط دست‌یابی به پیروزی است. «سکه» نیز برای توسعه کار و اشتغال خوب است.

گردآوری : حبیبه رئیسی

منبع : نگاهی نو به نوروز و سفره هفت‌سین  ، مولفان  حسین خیراندیش، محمد دریایی، ابراهیم ایراندوست

ناشر: امینان  ، سال چاپ:۱۳۹۰.

۷۸۶