خودگردانی و عملکرد مختل

انتظاراتی که فرد از خود و محیط دارد به توانایی‌های محسوس او برای جدایی، بقاء و عملکرد مستقل یا انجام موفقیت آمیز کارها تداخل می‌کنند. طرحواره‌های این حوزه عبارتند از وابستگی، بی‌کفایتی عملی، آسیب پذیری نسبت به ضرر و بیماری ،گرفتاری و شکست .

این توانایی در مقایسه با افراد هم سن و سال سنجیده می شود. افرادی که طرحواره هایشان در این حوزه قرار دارد از خود و محیط شان، انتظاراتی دارند که در توانایی آنها برای تفکیک خود از والدین و دستیابی به عملکرد مستقلانه مانع ایجاد می کند. در نتیجه ،این افراد نمی توانند هویت مستقلی در مورد خودشان بدست بیاورند و نمی توانند زندگی شان را بدون دریافت کمک های بی شائبه دیگران اداره کنند.

حوزه محدودیت های مختل

نقص در محدودیت های درونی، احساس مسئولیت در قبال دیگران یا جهت گیری مثبت به اهداف بلند مدت زندگی، این طرحواره ها منجر به بروز مشکلاتی در رابطه با رعایت حقوق دیگران ،همکاری با دیگران ،تعهد یا هدف گزینی و رسیدن به اهداف واقعبینانه می شوند.طرحواره های این حوزه عبارتند از:استحقاق.بزرگ منشی و خویشتنداری و خود انضباطی ناکافی.

افرادی که طرحواره هایشان در این حوزه قرار دارد، محدودیت های درونی آنها در خصوص احترام متقابل و خویشتن داری به اندازه کافی رشد نکرده است. آنها ممکن است در خصوص احترام به حقوق دیگران ،همکاری کردن ،متعهد بودن یا دستیابی به اهداف بلند مدت مشکل داشته باشند. علاوه بر این ،چنین افرادی اغلب لوس ،خودخواه ،بی مسئولیت و خود شیفته هستند. آنها معمولا در خانواده هایی بزرگ شده اند که خیلی سهل انگار یا بیش از حد مهربان بوده اند.این افراد در دوران کودکی نیازی نداشته اند از قوانینی پیروی کنند که دیگران از آنها تبعیت می کردند. آنها در دوران کودکی خود ملاحظه دیگران را نمی گرفتند و خویشتن دار نبوده اند. در نتیجه در بزرگسالی توانایی مهارت کونه ای خود را ندارند و نمی توانند ارضاء نیازهای آنی خود را برای دستیابی به منافع آتی به تاخیر بیاندازند.

منبع:کتاب نقش طرحواره درمانی در کاهش خشونت علیه زنان / شریفه سلطانی ،تهران: گنجور،۱۳۹۹

تهیه و تنظیم:نازیلا چاکرزهی

۷۸۶