تأثیرمدرسه بر رفتار نوجوانان

پس از خانواده ، مدرسه نقش بسیار مهمی در زندگی اجتماعی کودک و نوجوان بر عهده دارد و از عوامل مهم تربیتی و سازنده معیارها و ارزش‌های ذهنی و تفکر و راه و روش کودکان و نوجوانان در جامعه به شمار می‌رود.

زیرا دانش‌آموز بیشتر اوقات زنده و فعال خود را در مدرسه می‌گذراند و حال اگر مدرسه نتواند به وظایف تربیتی و پرورشی خود عمل کند یکی از عوامل انحراف و بزهکاری محسوب می‌گردد. تجارب طفل در مدرسه همراه با تجارب او در محیط خانوادگی شکل دهنده شخصیت و منش کودک است.
شناخت شخصیت نوجوان مشکل اغلب والدین آشنا نبودن با ویژگی‌های دوران نوجوانی است. به همین دلیل رفتارهای ناخوشایند نوجوان را غیرطبیعی می‌پنداریم و همین امر سبب بروز عکس‌العمل‌های نادرست در ما شده و به تیرگی روابط با نوجوان می‌انجامد.
استفاده از روش تغافل یکی از موثرترین روش‌های تربیتی در این دوره، روش تغافل یا نادیده گرفتن است. یعنی باید مسایل و مشکلات نوجوان را بزرگ نشان ندهیم یا ا ورا به لحاظ رفتارهایش دایم بازخواست نکنیم.
راهنمایی به جای دستور دادن در برخورد با مسایل نوجوان از خودش کمک بگیرید و به او نشان دهید که نخستین مسئول حل مشکل او، خودش است و برای حل آن باید اقدام کند. والدین تنها وظیفه راهنمایی دارند و باید او را از عواقب کارش باخبر کنند.
آموزش برای کاهش ترس و اضطراب‌های نوجوانی، آموزش‌های لازم درباره بلوغ، دوست‌یابی، حل مساله، گذراندن اوقات فراغت، برنامه‌ریزی درسی و مواردی از این قبیل باید آموزش داده شود.
برقراری رابطه دوستانه و عاقلانه والدین با مراقبت دوستان و عاقلانه خود احساس ایمنی و اطمینان را در وجود نوجوان ایجاد می‌کنند.
اعتمادسازی والدین باید اعتماد نوجوان را نسبت به خودشان جلب کنند در غیر این صورت نوجوان برای حل مسایل خود به دیگران مراجعه می‌کند.
ارتباط کلامی، مقدمه ارتباط عاطفی نوجوانان به ارتباطات عاطفی سخت نیازمندند. ارتباط کلامی مقدمه ایجاد ارتباط عاطفی است به همین دلیل والدین باید با تنظیم ساعات کاری خود و بسترسازی مناسب در منزل این فرصت را خود ایجاد کنند.
تاکید بر محبت و پرهیز از خشونت ارتباط با نوجوان اگر بر پایه محبت و عشق باشد، سبب تامین اعتماد به نفس در او می‌شود اما اگر با فشار و خشونت همراه شود موجب اختلالات و دشواری‌های عصبی می‌شود.

منبع : مجله تربیتی اینترتی

تهیه وتنظیم : شهلا بالا ور

۷۸۶