برای پیشگیری از اضطراب شدید و نا مطلوب کودکان چه کنیم؟

۱.آگاهی دادن: یکی از علل مهم اضطراب شدید کودکان،عدم آگاهی از ماهیت اضطراب است. اگر در سنی قرار دارد که می تواند((سیستم عصبی سمپاتیک))را درک کند، او را از آن آگاه کنید.

۲.تقویت روحیه دینی: به طور معمول،کودکانی که دارای اعتقادات دینی و مذهبی قوی تری هستند، اضطراب کمتری دارند.استرس ها و فشار های روحی در جوامع دینی، بشیار کمتر از جوامع غیر دینی است.این نتیجه ای است که

امیل دورکیم در کتاب خودکشی بدان دست یافته است. باید به کودک،یاد خدا را بیاموزیم(الا بذکرالله تطمئن القلوب)و برای او تبیین کنیم که یاد خدا، دل را آرام می کند.

یونگ،روان شناس شهیر غربی معتقد است  که اعتقاد به مذهب،جلو نگرانی ها را می گیرد.دلهره،زهر،و پادزهر آن،اعتماد و اعتماد به خدا است.

۳.ارتباط گسترده فامیلی:ارتباط گسترده فامیلی،سبب ایجاد امنیت روحی-روانی می شود؛زیرا کودک احساس می کند در تنگناهای زندگی،نزدیکانش به او کمک خواهند کرد و پشتیبان او خواهند بود.به طور معمول کسانی که با نزدیکان خود

ارتباط بیشتری دارند، شاداب ترند.تنهایی و غربت،نشاط انسان را از بین می برد؛پس بی علت نیست که امامان معصوم(علیهم‌السلام) به مساله صله رحم توجه بسیاری داشته اند.

یکی از مهم ترین عوامل کمرنگ شدن روابط خویشاوندی،تشریفات و تکلف هایی است که گریبان مردم را گرفته  که با کاستن از آنها می توان روابط را بیشتر کرد.ارتباط خویشاوندی لازم نیست دراز مدت باشد؛بلکه نفس ارتباط،گرچه کوتاه مدت،مهم است.

۴.تقویت جسم:به طور معمول،کودکانی که بدنی قوی و سالم دارند،در برابر عوامل اضطراب مقاوم‌ترند.

منبع:کتاب نسیم مهر

فرستنده :زهرا شاقوزایی از کانون زابل

۷۸۶