
ما با هر تشکیلاتی که سرو کار داشته باشیم اعم از یک تیم،یک شغل آزاد،یک مدرسه،یک بیمارستان یا یک خانواده،راه حلش ایجاد یک فرهنگ مسئولیت پذیری بدون وجود سرزنش است. این کار مادامی که تمرکز مان روی فعالیت های آتی باشد و هویت ها و احساسات مردم را که شامل برداشت های شخصی و احتلاف عقاید و سلیقه های فردی است کنار بگذاریم،آسان است. این کار ممکن است باعث حیرت و یکه خوردن افرادی شود که عادت به تنبیه و سرزنش شدن دارند. بنابراین آماده باشید اگر نیاز به زمان بیشتری برای درک این موضوع دارند به آنها فرصت تفکر دهید. ما درباره ایجاد یک فرهنگ عاری از سرزنش بارها شنیده ایم. اما واقعا” چگونه این امر محقق می شود؟ در اینجا شیوه های آزمایش شده ای را می بینید:
اگر لازم شد،الگوی اعتراض و مخالفت را با قطع کردن حرف آنها بشکنید.آنها را از سرزنش کردن بازدارید ،هر چند که این کار را انجام می دهند روی آینده و آنچه نیاز است انجام گیرد،تمرکز کنید.
بکوشید آنچه را که اتفاق افتاده است فراموش کنید. دقیقا” نیاز است چه کاری به انجام برسد؟
ممکن است لازم باشد به آنها فرصت دهید تا به یاد حرفهای شما در این مورد بیفتند.اما وقتی نتایج به وضوح پذیرفته شده ای در دست داشتید، آن گاه می توانیداز آنها بپرسید یا با آنها به توافق برسید که دقیقا” چگونه و توسط چه کسی و در چه زمانی و با کدام منابع و امکانات و حمایت ها می توان به آن نتایج دست یافت؟
فراگیری از طریق اندیشیدن به ماجرا:اطمینان حاصل کنید که تمام طرف های درگیر این جریان به خاطر درس هایی که از این ماجرا گرفته اند در این فکرند که چگونه در آینده طور دیگری عمل کنند ممکن است برخی از مردم از انجام تکی و فردی آن سود ببرند،اما بعضی از گروه ها و تیم ها از انجام دسته جمعی آن.شاید هم یک ترکیب دونفره موثر تر از بقیه حالت ها باشد. تعمق در این مورد،نه تنها فراگیری کلی افراد و تیم ها را افزایش می دهد بلکه حتی بیانگر این مطلب است که در خصوص،تنبیه الزما” بهترین شیوه عملکردی نیست.
منبع:چرا مردم عصبانی می شوند؟
ماهره نورایی فر
۷۸۶
دیدگاه های ارسال شده توسط شما ، پس از تایید مدیر سایت یا دبیر بخش خبری در وب سایت منتشر خواهد شد.
پیام هایی که حاوی تهمت باشد منتشر نخواهد شد.