
مسئله مهمی که امروزه در بحث ارتباطات پشتیبان توسعه مطرح است، این است که وجود تکنولوژیهای جدید ارتباطی، معضلی اساسی برای مسلمین در سکولاریزه کردن جامعه اسلامی بهشمار میروند. سؤال اینجاست که آیا میتوان تأثیرات منفی این پدیده مدرن را در جامعه اسلامی به تأثیرات مثبت تبدیل نمود، یا نه؟ اهمیت بحث در اینجا نمود بیشتری پیدا میکند که این تکنولوژی، دیگر در سطح نخبگان و حتی تبلیغگران مشخصی نیست. در واقع میتوان گفت، بهواسطه تکنولوژیهای جدید ارتباطی، این علما یا دولتها نیستند که به همگرایی، وحدت و یا تفرقه امّت اسلامی دامن میزنند؛ بلکه این ملتها، عوام، توده، افراد امّت و یا خارج از امّتند که با همه سلایق به تفرقه دامن میزنند. در نتیجه آسیبهایی از این دست میتواند به بحرانهایی در جامعه اسلامی منجر بشود:
۲.حرکات ناشیانه برخی مسلمانان ناوارد قابل کنترل نیست؛
۵.دولتها و رسانههای غربی نیز به این مسائل کمک خواهند کرد و آتش این جنگ را شعلهورتر خواهند ساخت و همواره بهدنبال تشدید اختلافات خواهند بود؛
آنچه مهم است، قابلیت بسیار بالای تکنولوژیهای مدرن ارتباطی در کنار وسایل سنّتی ارتباطات، در امر توسعه و فرهنگسازی است. نیاز کشورهای در حال رشد به وسایل ارتباطی مدرن جهت توسعه پایدار، متوازن و درونزا غیر قابل انکار است
کشورهای در حال توسعه در جهت ایجاد شالودۀ رسانههای بزرگ، چهار اولویت عمده را پیش رو دارند:
۲.در این راستا، نیازهای آتی کشور باید در جهت رشد و توسعه همهجانبه مورد تأکید قرار گیرد؛
با دقت در منابع اسلامی و دینی مشخص میشود که منظور از حرکت (و یا حتی تغییر)، حرکت (یا تغییر) فرهنگی است. یعنی باید ابتدا فرهنگ متحوّل شود و سپس سراغ مسائل دیگر رفت. با دگرگونی و حرکت رو به جلو هویت فرهنگی جامعه، همه ارکان اجتماعی و سیاسی نیز ارتقاء پیدا خواهند کرد برای فهم بهتر این روندهای تکامل و تغییر اجتماعی و ارزیابی و شناخت کامل پیچیدگیها و کاستیهای اصطلاح توسعه، چارچوب تحلیلیای پیشنهاد میکنیم که مبتنی بر یک جهانبینی محوری بوده و بر فرهنگ، بهعنوان یک عنصر وحدتبخش در روند تغییر تأکید کند.
گردآوری : حبیبه رئیسی
مولانا، حمید ،ارتباطات جهانی در حال گذار. تهران. سروش. چاپ اول. (۱۳۸۴)
۷۸۶
دیدگاه های ارسال شده توسط شما ، پس از تایید مدیر سایت یا دبیر بخش خبری در وب سایت منتشر خواهد شد.
پیام هایی که حاوی تهمت باشد منتشر نخواهد شد.