کارگاه آموزشی حاشیه نشینی و توانمند سازی اقتصادی زنان در شهرستان نیکشهر برگزار شد

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی زنان بلوچ از نیکشهر ، به همت کانون فرهنگی زنان بلوچ در راستای خدمت گذاری و اطلاع رسانی به جامعه بانوان در تاریخ ۸تیرماه ۱۴۰۱ کارگاه آموزشی حاشیه نشینی و توانمند سازی اقتصادی زنان با کارشناسی سر کار خانم حبیبه رئیسی  در روستای نوک آباد شهرستان نیکشهر  با حضور جمعی از بانوان برگزار شد .

خلاصه ی متن ارائه شده در این کارگاه به شرح ذیل می باشد :

حاشیه‌نشینی و توانمندسازی اقتصادی زنان

زنان بلوچ سرپرست خانوار به عنوان پایه و اساس نهاد خانواده به هنگام از دست دادن همسرانشان بیماری و یا بیکاری آنان سرپرستی و اداره خانواده را بر عهده می‌گیرند. بدین لحاظ با مشکلات و موانع عدیده اقتصادی و اجتماعی و قانونی روبرو می‌گردند. آن‌ها به ناچارمسئول انجام کارهای اداری، امور آموزشی، درمانی و…می‌باشند لذا فضاهای صرفأ مردانه احساس امنیت را از آن‌ها سلب می‌کند چرا که به دلیل نگرش سنتی و منفی که جامعه به آنان دارند روابط و ارتباطات اجتماعی کم‌تری دارند. آنان نسبت به زنان دارای همسر احساس خطر بیش‌تری به امنیت ارتباطی خود دارند. توانمند سازی زنان سبب بالا رفتن اعتماد به نفس و کسب یک هویت مستقل موجب بهبود وضعیت اجتماعی آنان می‌شود. با آموزش مهارت‌های زندگی، حرفه‌ای ، کارآفرینی ،اشتغال خانگی و… به آنان یا فرزندانشان و مشارکت دائم آنان در فعالیت‌های اجتماعی و فرهنگی ، بخشی از امنیت اجتماعی آنان تأمین می‌شود. در بسیاری از تحقیقات در خصوص بررسی آسیب‌های روانی و اجتماعی  حاکی از آن بوده که بدون ایجاد بستر فرهنگی و اجتماعی مناسب در جامعه هیچ‌گاه ما شاهد جامعه ای سالم و متعالی نخواهیم بود. اگر چه در این استان دولت تسهیلاتی رافراهم نموده اما با توجه به گستره مشکلات، پایین بودن نرخ پرداخت‌های دولتی به این زنان وتورم بالا نمی‌تواند پاسخگوی مشکلات این قشر در معرض آسیب باشد. برای حل یا تخفیف مسأله باید تدابیر جدی‌تری به کار گرفته شود و چنین تدابیری در صورتی مفید خواهد بود که مبتنی بر مطالعات عمیق جامعه شناختی و پی بردن به لایه های زیرین این مسئله مهم اجتماعی باشد. مطالعاتی که علاوه بر پرداختن به کمیت، ازتوجه به کیفیت زندگی این زنان غافل نماند و با نگاهی ژرف‌تر از پیمایش صرف به مسائل زنان سرپرست خانوار نظر کنند.

توسعه اقتصادی- اجتماعی موزون وابسته به توسعه پایدار سکونت گاه‌های شهری است و آن نیز منوط به برابری در شرایط آغازین بین گروه‌های مختلف جامعه به‌ویژه زنان می‌باشد و البته این امر در شرایطی تحقق می‌یابد که شهر بتواند از لحاظ اقتصادی مولد و از حیث اجتماعی فراگیر باشد، به بیان دیگر تمامی گروه‌های اجتماعی از جمله کم درآمدهای شهری بتوانند از دستاوردهای توسعه شهری بهره‌مند شوند. زندگی زنان در حاشیه نمادی از فقرمضاعف شهری است ولی در عین حال همین گروه بخشی از سرمایه اقتصادی و اجتماعی شهرها به شمار می‌آید و نباید آن را فقط به مثابه مشکل نگریست، بلکه می‌توان با توانمندسازی آن‌ها در عرصه‌های اقتصادی، اجتماعی و حقوقی به توان اقتصادی- اجتماعی شهرها و جامعه افزود. از همین رو نیل به توسعه اقتصادی وابسته به سکونت گاه‌های پایدار شهری و از رهگذر مبارزه و کاهش فقر زنانه می‌تواند تحقق یابد.

تدوین راه حل‌های توانمندسازی مستلزم درک بهتر این نکته است که چگونه زنان که نیمی از جمعیت ساکن سکونت‌گاه‌های غیررسمی (برای ایران حدود چهار میلیون نفر) را به خود اختصاص می‌دهند می‌توانند از عهده تأمین زندگی خود برآیند و انعطاف شگفت انگیزی را در این عرصه به نمایش گذارند.  اصولاً عوامل مرتبط با جنسیت فقر شهری در تقسیم کار بین مردان و زنان تأثیر می‌گذارد. اشتغال مردان اغلب چشم گیرتر است؛ در عین حال به تولید در سطح خرد نیز می‌پردازند. از سوی دیگر، زنان به خدمات و خرده فروشی در بازار و دکه‌ها مشغول‌اند. هر چند که ممکن است شوهران آنان در جایی مشغول به کار باشند، ولی معمولاً درآمد آنان برای حمایت کامل خانواده کفایت نمی‌کند؛ از همین رو زنان مجبورند به کار اشتغال داشته باشند و در کنار آن مجبورند به کارخانه، نگه‌داری از بچه‌ها، آشپزی و غیره نیز بپردازند که اغلب در قبال این بخش از کارها هیچ دستمزدی به آن‌ها پرداخت نمی‌شود، و لذا درآمد اندک در کنار نبود سیستم های حمایتی در شرایط بحرانی سبب آسیب‌پذیری جدی آن‌ها می‌گردد

گروه خبرنگاری نیکشهر

۷۸۶